weekbericht 13!
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Jolien
21 April 2007 | Nederland, Rosmalen
Hallo allemaal,
Nou, het zit er weer op! Het einde van mijn reis en mijn buitenland ervaring is nu toch echt gekomen. Maar laten we beginnen bij waar we waren gebleven aan het begin van de week. Vrijdag was de laatste dag die ik voor jullie heb beschreven. Op zaterdag ben ik gaan duiken. Het was opnieuw een geweldige ervaring. Deze keer heb ik in de ochtend een scheepswrak bezocht en in de middag ben ik gaan duiken bij 2 vliegtuigen. Het scheepswrak had ik al eerder gezien, maar nu mocht ik een stuk dieper dus on ik meer van het schip zien. Bovendien blijft het een prachtig schip omdat het ongelofelijk helder water heeft en erg veel koraal. Heel veel scholen met kleine blauwe visjes waar je in kunt gaan hangen waardoor de visjes op 5-6 cm van je ogen zwemmen. De mooiste momenten van het duiken vind ik als je omhoog kijkt tegen het licht in dat door het oppervlak van het water gefilterd naar beneden komt en daar het wrak met al zijn koraal en prachtige visjes tegen afgeschilderd worden. Gewoonweg magisch!
De vliegtuigen waren ook wel leuk om te zien, maar waren een stuk minder spectaculair dan de schepen. Na het duiken was ik uitgenodigd op het verjaardagsfeestje van Martiza. Ze is een maand geleden 2 geworden, maar het feestje werd nu pas gegeven omdat de ouders van Lori-Beth nu in Chuuk waren en een gigantische lading cadeaus hadden meegenomen. Het hele huis was versierd en het was erg gezellig, maar ik kon niet zo lang blijven want ik moet altijd voor het donker thuis zijn en het is een half uur fietsten naar huis toe.
Op zondag gaan we normaal altijd naar de kerk. En dat zou ik normaal ook gewoon doen, maar dit was mijn laatste zondag in Chuuk en om nu de helft van de dag te verkwanselen in een kerkdienst waarvan ik niets begrijp en waarin ik me erg verveel leek mij een beetje zonde. Suzie zei bovendien dat ik ook niet naar de kerk hoef als ik geen zin heb, dat doet zij ook niet. Ik besloot toen maar dat ik lekker naar het strand ging. Dat was wel een uur rijden op de fiets, maar ook dat is ondanks de hitte altijd wel vermakkelijk. Toen kwam ik op de kruising de ene weg ging naar het strand en de andere weg naar de andere kant van het eiland waar ik nog niet was geweest dus ben ik die weg als eerste ingeslagen. Lekker even de berg opgeploeterd en weer af. Leuk om ook daar even geweest te zijn. De mensen leven daar wel een beetje geisoleerd en zijn vaak wel arm. Daarna ben ik lekker gaan zwemmen en zonnen op het strand. Toen ik daar genoeg van had ben ik weer op de fiets gestap en ben weer begonnen aan de terugreis. Onderweg ben ik nog even gaan kijken bij de lokale voetbal competitie. Het stelt niets voor maar is toch wel grappig om te zien. Op zondag avond heb ik toen alvast een beetje afscheid van Suzie genomen want die zou de volgende ochtend vroeg vertrekken naar Pohnpei voor haar werk en pas weer op vrijdag terug komen dus ik zou haar daarna niet meer zien. Natuurlijk even emailadressen uitgewisseld. Op maandag heb ik haar even uitgezwaaid en daarna ben ik weer een dagje gaan duiken. Het eerste schip was erg druk bezocht. Er kwamen verschillende groepen tegelijkertijd duiken, maar het is eer erg groot schip dus heb je geen last van elkaar. Dit was ook weer een prachtexemplaar en dus was het weer volop genieten. Op het tweede schip was de zichtbaarheid een stuk minder en omdat de zon niet scheen was het ook best wel donker. Mijn duikgroepje ging natuurlijk af en toe het schip in en dan moest ik op ze wachten, want ik ben nog niet zo zelfverzekerd met duiken dat ik meteen allerlei gaten in kruip. Maar het wachten was soms wel een beetje spannend. Ik wist namelijk ook niet of mijn groepje op dezelfde plek er weer uit zou komen of ergens anders. En omdat de helderheid niet zo goed was kon ik ook niet zo goed zien waar ik heen moest en zo. Maar toen kwamen ze gewoon weer naar buiten en heb ik voor de rest gewoon lekker gedoken. Wel minder koraal op dat schip dus dat was jammer. Op dinsdag ben ik naar de begrafenis gegaan van de eerste president van de FSM (federated states of Micronesia, waar Chuuk onderdeel van is). Eerst was er een lange herdenkingsceremonie waarbij allerlei belangrijke piefen kwamen speechen zoals de huidige president en de ambassadeur van de VS. Daarna was er een mis, maar daar was niet zo veel speciaal aan. Het was interessant om te zien, maar het duurde soms ook wel erg lang dus was het soms wel wat saai. Na de dienst ben ik gaan shoppen voor souvernirs, wat hier helemaal niet zo leuk en ook niet makkelijk is want er is niet veel keus, maar ik heb mijn best gedaan. Op woensdag was het mijn laatste volle dag in Chuuk. Ik ben toen weer gaan duiken. Deze keer was het echt weer fantastisch. Het eerste schip was de Rio de Janeiro Maru. Een prachtig schip met heel veel mooie vissen. Ik heb een hele grote school tonijn gezien. En nog veel mooier een eagle ray: een schol dus, maar dan van een ander soort dan je vaak ziet. Het was een pijlstaartrog met een hele lange staart een spitse neus en hij was bruin met witte stippen. Heel erg mooi om te zien. In het schip was ook heel wat moois te zien; heel veel grote wolken met kleine blauwe en groene visjes en ook heel veel bierflessen die op het moment van zinken in het schip aanwezig waren. Tijdens de lunch hebben we nog even gesnorkeld boven een ander klein schip en daarna doken we naar het laatste schip, de Sankisan Maru. Dit schip had ook ongeloofelijk veel prachtig koraal. Alles had prachtige kleuren. Er was bovendien nog heel veel op het schip te zien. Heel veel kogels en nog een paar verroeste auto’s. Dit schip was zo kleurrijk en had zo veel mooie visjes dat het echt een kinderspeeltuin gevoel gaf. Als je erom heen zwom kreeg je ook een beetje het idee dat hier nog wel eens een grote schat in verborgen zou kunnen liggen. Heel tof om te zien. Ik heb dsu een geweldige dag gehad. ’s Avonds ben ik mijn tas in gaan pakken. Alles paste er maar net in en dan had ik ook nog mijn handoeken en zo bij de familie achtergelaten.
Donderdag was de allerlaatste dag in Chuuk! Ik stond heel vroeg op, om 5 uur, om naar de marathon van de high schools hier op Weno te gaan kijken. Ik stapte dus om half 6 op de fiets. Nog even wat mooie foto’s van de zonsopkomst gemaakt. Ik ging ook vooral naar de marathon om de leraressen van Xavier nog even te kunnen zien en dat was ook heel leuk dus na de race hebben we nog een uur gekletst en toen afscheid genomen. Daarna voor de laatste keer op de fietst terug naar huis gestapt. Nog even lekker gezweet want het was warm en toen mijn koffers dicht gedaan. Mijn Chuukese mama moest erg huilen omdat ik vertrok en ze hoopte echt dat ik haar niet zou vergeten. Even fijn geknuffeld en nog een paar keer gezwaaid en toen naar het vliegveld gegaan. Daar heb ik toen mijn koffer ingecheckd en ben in het vliegtuig gestapt. Ik zat helaas niet aan het raam dus kon ik Chuuk niet echt van boven zien, maar er was ook niet veel te zien want het was een beetje bewolkt. Al snel was ik Guam waar ik lekker 10 uur heb overbrugd met slapen en wat video’s kijken op de laptop. Toen ben ik op het vliegtuig naar Seoul gegaan. Ik was zowat de enige niet-Koreaan natuurlijk. De vliegreis duurde deze keer 4,5 uur en kwam om een uur of 7 ’s ochtends lokale tijd aan op het vliegveld. Daar heb ik even mijn laatste Won (het koreaanse geld) en mijn laatste dollars besteed aan eetstokjes en twee muffins. Nog even een filmpje gekeken en om 12 uur kon ik dan eindelijk in het vliegtuig naat Amsterdam stappen. Nu zou het nog maar 12 uur duren voordat ik weer voet op Nederlandse bodem zou zetten. Het vliegen ging wel goed. Ik heb af en toe toch even wat kunnen slapen. Voor de rest wat films gekeken, wat gelezen en in mijn dagboek geschreven en dat soort dingen. Ook veel uit het raam gekeken en bedacht hoe het zou zijn om iedereen weer te zien, maar dat was erg lastig voor te stellen. Eenmaal op de grond rende ik zowat naar de bagagebank toe, ik wilde zo snel mogelijk naar huis. Maar het duurde natuurlijk even voor de bagage kwam, maar mijn koffer was gelukkige helemaal goed meegekomen en dus kon ik mijn ontvangst comitee begroeten. Mama kwam meteen op me toegerend. Daarna de rest van de familie en als laatste natuurlijk Mathijs!!! Super om iedereen weer te zien. Ik was heel blij, maar de grote balon met ‘welkom thuis Jolien’ vond ik wel een beetje overdreven, maar wel een lief gebaar hoor! Daarna lekker in de file gestaan naar huis toe: Heerlijk toch om in Nederland te zijn. Het voelde gelukkig helemaal niet raar weer hier te zijn, alles is nog net zo als 3 maanden geleden gelukkig!! Thuis heerlijk normaal gegeten en gewoon om half 1 naar bed. Geen last van een jetlag of zo dus ik zit gewoon vol energie. Ik ben thuis wel even op de weegschaal gaan staan en tot mijn schrik 5 kilo afgevallen, maar met al dat lekkere eten hier zit dat er natuurlijk zo weer aan. Ik heb er zin in jullie allemaal weer in levende lijve te zien!! Ik vond het echt een super tijd in Chuuk en van het heel leuk dat jullie me allemaal zo enthousiast hebben gevolgd. Jullie berichten hebben me erg gesteund! Dus hartstikke bedankt en tot heel snel zien!!
Veel liefs,
Jolien
Nou, het zit er weer op! Het einde van mijn reis en mijn buitenland ervaring is nu toch echt gekomen. Maar laten we beginnen bij waar we waren gebleven aan het begin van de week. Vrijdag was de laatste dag die ik voor jullie heb beschreven. Op zaterdag ben ik gaan duiken. Het was opnieuw een geweldige ervaring. Deze keer heb ik in de ochtend een scheepswrak bezocht en in de middag ben ik gaan duiken bij 2 vliegtuigen. Het scheepswrak had ik al eerder gezien, maar nu mocht ik een stuk dieper dus on ik meer van het schip zien. Bovendien blijft het een prachtig schip omdat het ongelofelijk helder water heeft en erg veel koraal. Heel veel scholen met kleine blauwe visjes waar je in kunt gaan hangen waardoor de visjes op 5-6 cm van je ogen zwemmen. De mooiste momenten van het duiken vind ik als je omhoog kijkt tegen het licht in dat door het oppervlak van het water gefilterd naar beneden komt en daar het wrak met al zijn koraal en prachtige visjes tegen afgeschilderd worden. Gewoonweg magisch!
De vliegtuigen waren ook wel leuk om te zien, maar waren een stuk minder spectaculair dan de schepen. Na het duiken was ik uitgenodigd op het verjaardagsfeestje van Martiza. Ze is een maand geleden 2 geworden, maar het feestje werd nu pas gegeven omdat de ouders van Lori-Beth nu in Chuuk waren en een gigantische lading cadeaus hadden meegenomen. Het hele huis was versierd en het was erg gezellig, maar ik kon niet zo lang blijven want ik moet altijd voor het donker thuis zijn en het is een half uur fietsten naar huis toe.
Op zondag gaan we normaal altijd naar de kerk. En dat zou ik normaal ook gewoon doen, maar dit was mijn laatste zondag in Chuuk en om nu de helft van de dag te verkwanselen in een kerkdienst waarvan ik niets begrijp en waarin ik me erg verveel leek mij een beetje zonde. Suzie zei bovendien dat ik ook niet naar de kerk hoef als ik geen zin heb, dat doet zij ook niet. Ik besloot toen maar dat ik lekker naar het strand ging. Dat was wel een uur rijden op de fiets, maar ook dat is ondanks de hitte altijd wel vermakkelijk. Toen kwam ik op de kruising de ene weg ging naar het strand en de andere weg naar de andere kant van het eiland waar ik nog niet was geweest dus ben ik die weg als eerste ingeslagen. Lekker even de berg opgeploeterd en weer af. Leuk om ook daar even geweest te zijn. De mensen leven daar wel een beetje geisoleerd en zijn vaak wel arm. Daarna ben ik lekker gaan zwemmen en zonnen op het strand. Toen ik daar genoeg van had ben ik weer op de fiets gestap en ben weer begonnen aan de terugreis. Onderweg ben ik nog even gaan kijken bij de lokale voetbal competitie. Het stelt niets voor maar is toch wel grappig om te zien. Op zondag avond heb ik toen alvast een beetje afscheid van Suzie genomen want die zou de volgende ochtend vroeg vertrekken naar Pohnpei voor haar werk en pas weer op vrijdag terug komen dus ik zou haar daarna niet meer zien. Natuurlijk even emailadressen uitgewisseld. Op maandag heb ik haar even uitgezwaaid en daarna ben ik weer een dagje gaan duiken. Het eerste schip was erg druk bezocht. Er kwamen verschillende groepen tegelijkertijd duiken, maar het is eer erg groot schip dus heb je geen last van elkaar. Dit was ook weer een prachtexemplaar en dus was het weer volop genieten. Op het tweede schip was de zichtbaarheid een stuk minder en omdat de zon niet scheen was het ook best wel donker. Mijn duikgroepje ging natuurlijk af en toe het schip in en dan moest ik op ze wachten, want ik ben nog niet zo zelfverzekerd met duiken dat ik meteen allerlei gaten in kruip. Maar het wachten was soms wel een beetje spannend. Ik wist namelijk ook niet of mijn groepje op dezelfde plek er weer uit zou komen of ergens anders. En omdat de helderheid niet zo goed was kon ik ook niet zo goed zien waar ik heen moest en zo. Maar toen kwamen ze gewoon weer naar buiten en heb ik voor de rest gewoon lekker gedoken. Wel minder koraal op dat schip dus dat was jammer. Op dinsdag ben ik naar de begrafenis gegaan van de eerste president van de FSM (federated states of Micronesia, waar Chuuk onderdeel van is). Eerst was er een lange herdenkingsceremonie waarbij allerlei belangrijke piefen kwamen speechen zoals de huidige president en de ambassadeur van de VS. Daarna was er een mis, maar daar was niet zo veel speciaal aan. Het was interessant om te zien, maar het duurde soms ook wel erg lang dus was het soms wel wat saai. Na de dienst ben ik gaan shoppen voor souvernirs, wat hier helemaal niet zo leuk en ook niet makkelijk is want er is niet veel keus, maar ik heb mijn best gedaan. Op woensdag was het mijn laatste volle dag in Chuuk. Ik ben toen weer gaan duiken. Deze keer was het echt weer fantastisch. Het eerste schip was de Rio de Janeiro Maru. Een prachtig schip met heel veel mooie vissen. Ik heb een hele grote school tonijn gezien. En nog veel mooier een eagle ray: een schol dus, maar dan van een ander soort dan je vaak ziet. Het was een pijlstaartrog met een hele lange staart een spitse neus en hij was bruin met witte stippen. Heel erg mooi om te zien. In het schip was ook heel wat moois te zien; heel veel grote wolken met kleine blauwe en groene visjes en ook heel veel bierflessen die op het moment van zinken in het schip aanwezig waren. Tijdens de lunch hebben we nog even gesnorkeld boven een ander klein schip en daarna doken we naar het laatste schip, de Sankisan Maru. Dit schip had ook ongeloofelijk veel prachtig koraal. Alles had prachtige kleuren. Er was bovendien nog heel veel op het schip te zien. Heel veel kogels en nog een paar verroeste auto’s. Dit schip was zo kleurrijk en had zo veel mooie visjes dat het echt een kinderspeeltuin gevoel gaf. Als je erom heen zwom kreeg je ook een beetje het idee dat hier nog wel eens een grote schat in verborgen zou kunnen liggen. Heel tof om te zien. Ik heb dsu een geweldige dag gehad. ’s Avonds ben ik mijn tas in gaan pakken. Alles paste er maar net in en dan had ik ook nog mijn handoeken en zo bij de familie achtergelaten.
Donderdag was de allerlaatste dag in Chuuk! Ik stond heel vroeg op, om 5 uur, om naar de marathon van de high schools hier op Weno te gaan kijken. Ik stapte dus om half 6 op de fiets. Nog even wat mooie foto’s van de zonsopkomst gemaakt. Ik ging ook vooral naar de marathon om de leraressen van Xavier nog even te kunnen zien en dat was ook heel leuk dus na de race hebben we nog een uur gekletst en toen afscheid genomen. Daarna voor de laatste keer op de fietst terug naar huis gestapt. Nog even lekker gezweet want het was warm en toen mijn koffers dicht gedaan. Mijn Chuukese mama moest erg huilen omdat ik vertrok en ze hoopte echt dat ik haar niet zou vergeten. Even fijn geknuffeld en nog een paar keer gezwaaid en toen naar het vliegveld gegaan. Daar heb ik toen mijn koffer ingecheckd en ben in het vliegtuig gestapt. Ik zat helaas niet aan het raam dus kon ik Chuuk niet echt van boven zien, maar er was ook niet veel te zien want het was een beetje bewolkt. Al snel was ik Guam waar ik lekker 10 uur heb overbrugd met slapen en wat video’s kijken op de laptop. Toen ben ik op het vliegtuig naar Seoul gegaan. Ik was zowat de enige niet-Koreaan natuurlijk. De vliegreis duurde deze keer 4,5 uur en kwam om een uur of 7 ’s ochtends lokale tijd aan op het vliegveld. Daar heb ik even mijn laatste Won (het koreaanse geld) en mijn laatste dollars besteed aan eetstokjes en twee muffins. Nog even een filmpje gekeken en om 12 uur kon ik dan eindelijk in het vliegtuig naat Amsterdam stappen. Nu zou het nog maar 12 uur duren voordat ik weer voet op Nederlandse bodem zou zetten. Het vliegen ging wel goed. Ik heb af en toe toch even wat kunnen slapen. Voor de rest wat films gekeken, wat gelezen en in mijn dagboek geschreven en dat soort dingen. Ook veel uit het raam gekeken en bedacht hoe het zou zijn om iedereen weer te zien, maar dat was erg lastig voor te stellen. Eenmaal op de grond rende ik zowat naar de bagagebank toe, ik wilde zo snel mogelijk naar huis. Maar het duurde natuurlijk even voor de bagage kwam, maar mijn koffer was gelukkige helemaal goed meegekomen en dus kon ik mijn ontvangst comitee begroeten. Mama kwam meteen op me toegerend. Daarna de rest van de familie en als laatste natuurlijk Mathijs!!! Super om iedereen weer te zien. Ik was heel blij, maar de grote balon met ‘welkom thuis Jolien’ vond ik wel een beetje overdreven, maar wel een lief gebaar hoor! Daarna lekker in de file gestaan naar huis toe: Heerlijk toch om in Nederland te zijn. Het voelde gelukkig helemaal niet raar weer hier te zijn, alles is nog net zo als 3 maanden geleden gelukkig!! Thuis heerlijk normaal gegeten en gewoon om half 1 naar bed. Geen last van een jetlag of zo dus ik zit gewoon vol energie. Ik ben thuis wel even op de weegschaal gaan staan en tot mijn schrik 5 kilo afgevallen, maar met al dat lekkere eten hier zit dat er natuurlijk zo weer aan. Ik heb er zin in jullie allemaal weer in levende lijve te zien!! Ik vond het echt een super tijd in Chuuk en van het heel leuk dat jullie me allemaal zo enthousiast hebben gevolgd. Jullie berichten hebben me erg gesteund! Dus hartstikke bedankt en tot heel snel zien!!
Veel liefs,
Jolien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
